Dün, daha çok Zülal Hanım’ı görmek ve biraz laflamak için, kütüphaneye uğradım. Gerek kütüphaneden alınma, gerekse kendi aldığım ne kadar çok kitabın okunmayı beklediğinden; uzun süre kütüphaneden kitap almayacağımdan, . bahsederken gözüme çarptı. Adını daha önce duymuştum, aldım, evirdim, çevirdim. Tüm tevbelerime rağmen aldım, yolda, şurda-burda okudum ve neredeyse bir solukta bitirdim. Her proje yöneticisine tavsiye edilebilecek bir kitap işte: How to Run Successful Projects III: The Silver Bullet

Kitabın temel mesajı şöyle:

İyi planlanmış bir projenin başarısız, kötü planlanmış bir projenin başarılı olma olasılığı yoktur!

Evet, biraz sert bir mesaj, ama sayfa sayfa, bölüm bölüm sürekli tekrarlanan aynı şey: “Projenizi iyi planlayın!”.

Yapısal proje yönetimi için on adım sıralanmış:

1. Hedefi gözünüzde şekillendirin, (20)
2. Yapılacak işleri listeleyin, (20)
3. Tek lider siz olun, (10)
4. İşleri kişilere atayın, (10)
5. Beklentileri yönetin, hata için bir marj bırakın, bir garanti çıkışınız olsun, (10)
6. Uygun bir liderlik stili benimseyin, (10)
7. Olan biteni fark edin, (10)
8. İnsanları olan bitenden haberdar edin, (10)
9. 1-8. adımları tekrar edin, ta ki 10. adıma kadar (0)
10. Ödül! (0)

Dikkat ederseniz 10 adımdan 5’i projenin planlanma aşamasında yer alıyorlar, yalnızca son 5’i (ki bunlardan iki tanesi de aşikar) projenin nasıl yürütüldüğünü irdeliyor. Listede parantez içindeki sayılar o adımın Başarı İhtimali Endeksi’ndeki (BİE) ağırlığı. Aynı şekilde proje planının BİE’deki ağırlığı 70, projenin yürütülmesi ise yalnızca 30 puan katkıda bulunuyor. O’Connell’a göre planlama aşamasında 40 puan toplanınca proje başarılı olma yoluna giriyor. Toplamda da 60 puanı geçmek gerekiyor.

O’Connell sağlam bir waterfall uygulayıcısı gibi duruyor. Eminim pek çok acil (agile) programlamacının bu kitabı okurken tüyleri diken diken olacaktır, şayet okurlarsa 😉

Özellikle birden çok projeye bulaşmış proje yöneticilerinin Tembel Proje Yöneticisi profiline imreneceklerini tahmin ediyorum. Aslında “Akıllı” demek daha yerinde olacaktır, bu akıllılıktan dolayı tembellik yapmaya hak kazanıyor.

Kitabın sonunda problem çözme, karar verme, stresle başa çıkma, doğru elemanları seçme, pazarlık, toplantılar, sunumlar gibi yumuşak konular üzerine de kısa kısa eğilmiş O’Connell. Hatta Microsoft Project 2000 öğretmeye ayrılmış bir de ek bölümü var kitabın.

Genelde reçeteli kitaplardan hoşlanmam. Ama The Silver Bullet gerçekten kurtadamlarla başa çıkmanın yollarını anlatıyor gibime geldi. Belki benim tarzıma fena halde koşut gittiği için. Proje yöneticisinin başucu ve hatta el kitabı olabilecek nitelikte. Tavsiye ediyorum.